افزایش ناگهانی سن و سابقه بازنشستگی؛ عیدی تلخ دولت به کارگران
دولت بهطور ناگهانی مصوبهی افزایش سن و سابقه بازنشستگی را اجرایی کرد؛ اقدامی که قرار بود در سال ۱۴۰۵ به مرحلهی اجرا درآید، اما در پایان سال ۱۴۰۳ به اجرا درآمد. این تصمیم بهویژه در شرایط اقتصادی فعلی برای کارگران در حکم عیدی تلخ بوده است.
به گزارش اقتصاد ایران، «احسان سهرابی»، فعال کارگری، در واکنش به این مصوبه که اخیراً توسط معاون اول رئیسجمهور ابلاغ شده، اظهار داشت که این تصمیم طبق ماده ۲۶ قانون برنامه هفتم توسعه صادر شده است. او افزود که افزایش سن و سابقه بازنشستگی قرار بود از سال ۱۴۰۵ اجرایی شود، اما این وعدهها و اظهارات مسئولان به سرعت فراموش شده و ابلاغیه خیلی زودتر صادر شد.
افزایش فشار بر کارگران
سهرابی در ادامه اشاره کرد که «حال کارگران خوب نیست» و افزود که آنها تحت فشار سنگین تورم و مشکلات اقتصادی به سختی زندگی میکنند. در چنین شرایطی، دولت به کارگران عیدی پایان سال داده و همزمان افزایش سن بازنشستگی را ابلاغ کرده است. این تصمیم برای کارگران که سالهاست مشکلات مختلف را تحمل کردهاند، غیرمنصفانه به نظر میرسد.
دولت یا کارگران؟
وی توضیح داد که بهانهی این تصمیم ناترازی صندوقهای بازنشستگی است. با این حال، او معتقد است که این مشکل از جایی دیگر سرچشمه میگیرد؛ بدهی سنگین دولت به سازمان تامین اجتماعی که از مرز هزار همت گذشته است. او ادامه داد: «آیا وقتی دولت نمیتواند مطالبات خود را از تامین اجتماعی بگیرد، باید فشار را به کارگران وارد کند؟»
اضافه کردن فشار به کارگران در شرایط سخت
سهرابی اظهار کرد که دولت در شرایطی که «کارگران محتاج نان شب» هستند، به آنها افزایش سن و سابقه بازنشستگی را تحمیل کرده است. این تصمیم معنای دیگری جز آن ندارد که کارگران باید چندین سال بیشتر با حقوقی ناکافی کار کنند تا بتوانند به بازنشستگی برسند.
مقایسه با کشورهای پیشرفته
او همچنین به مقایسهی وضعیت کارگران ایران با کشورهای پیشرفته پرداخت و گفت که اگر قرار است سن بازنشستگی در کشور ما با آنها مقایسه شود، باید سطح حقوق کارگران هم مشابه آن کشورها باشد. به گفتهی سهرابی، «کجای دنیا کارگران با حقوق زیر صد دلار ۳۵ سال بیوقفه کار میکنند و در نهایت مستمری زیر صد دلار دریافت میکنند؟»
نگرانی از تغییر مبنای محاسبه مستمری
این فعال کارگری نگران تغییرات جدید در فرمول محاسبه مستمری بازنشستگی است. او افزود: «حالا میگویند که باید متوسط حقوق همه سنوات مبنا قرار بگیرد، نه فقط دو سال آخر. این تصمیمات باعث میشود کارگران بیشتر تحت فشار قرار بگیرند.»
نتیجهگیری: اعتماد از دست رفته
سهرابی در پایان تأکید کرد که کارگران دیگر اعتمادی به سیاستمداران ندارند و به دلیل تصمیمات ناگهانی و بیاعتمادی به دولت، نگرانیها برای آینده بیشتر شده است. «هر دم از این باغ بری میرسد و همیشه تازهتر از تازهتر در راه است.»
