
چالشهای تجارت ایران و روسیه/ زیرساختهای ناقص و بوروکراسی پیچیده
در سومین نمایشگاه تجارت با اوراسیا، کارشناسان به بررسی موانع اصلی تجارت ایران و روسیه پرداختند. این نشست نشان داد که مشکلات جدی در زمینه زیرساختها و حملونقل، بهویژه کمبود کریدورهای مناسب، بزرگترین چالشهای پیش روی توسعه تجارت میان دو کشور هستند.
به گزارش اقتصاد ایران، بهویژه، کریدورهای ریلی و جادهای همچنان در مراحل ابتدایی یا نیمهتمام باقی ماندهاند و نیاز فوری به توسعه و احیای آنها، مانند خط ریلی رشت-آستارا و جاده قدیمی ابریشم، احساس میشود.
موانع اصلی در توسعه تجارت ایران و روسیه:
- زیرساختهای حملونقل ضعیف: کریدورهای ریلی و جادهای به طور کامل توسعه نیافتهاند، که مانع از تسهیل حملونقل و کاهش هزینههای تجاری میشود.
- فقدان هماهنگی بین نهادها: نبود همکاری مؤثر بین نهادهای اقتصادی مختلف، بهویژه در مناطق تجاری و آزاد کشور، باعث از دست رفتن فرصتهای سرمایهگذاری و توسعه اقتصادی شده است.
- بوروکراسی پیچیده: مشکلات اداری و بوروکراسی در فرآیندهای صادرات و واردات، بهویژه در تنظیم مقررات تجاری و گمرکی، روند تجارت را کند کرده است.
ابراهیم رضایی، رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و روسیه، در این نشست تأکید کرد که کریدورهای حملونقل بهویژه خط ریلی رشت-آستارا، برای اتصال شمال به جنوب، از ضروریات توسعه تجارت دو کشور هستند.
عایشه عثمان، رئیس شرکت ANO و عضو کمیته بهداشت بریکس، نیز افزود که در توسعه همکاریهای کشورهای حاشیه دریای خزر، زیرساختها نقش کلیدی دارند و تقویت همگرایی تجاری میتواند به تسهیل این همکاریها کمک کند.




چالش اصلی ایران در مواجه با کشورهای دنیا از پسرفته مثل افغانستان تا پیشرفته مثل امریکا فقط در یک چیز هست و ان این هست که در کشورهای پیشرفته مدیریت شایسته و نخبه و ارزنده و با شخصیت و دانا و دوراندیش و آینده نگر و کاردان و درستکار و وطن دوست و مردمی و با اخلاق حاکم هست و در ایران هم مدیریت خالص شده و نادان و پاچه خوار و غارتگر کوتوله فکری و مدعی همه چیز دانی و همه فن حریفی و غوغاگر و بیهوده گو وترورشخصیت کن و سرکوبگر با چند مدرک دکترای درپیتی وسانسورگر و …حاکم می باشد البته انها در محیطی آزاد و قانونگرا وشفاف و با عدالت و با تحقیق و توسعه فعالیت می کنند و در ایران با محیطی بسته و وابسته به عده ای تمامیت خواه وبدون ازادی و عدالت اجتماعی و شفافیت.
لذا هرگز ایران نمی تواند با کشورهای پیشرفته رابطه درست برقرار کند که برایش مفید واقع شود چون نیروی ارزنده ای که وارد این میدانها بشود ندارد.