چرا آمارهای بازرگانی خارجی کشور دچار هرج و مرج است؟

به گزارش اقتصاد ایران، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: سیاستگذاران ایرانی در حوزه صادرات تنها بر دو موضوع تمرکز دارند. اول اینکه امسال چه میزان منابع ارزی احتیاج داریم. و دوم، برای تامین این منابع باید کالاهای خود را به کدام کشورها بفروشیم.

در بخش واردات نیز مجموع نیاز وارداتی کشور مشخص می‌شود و در ادامه، این نیاز هر سال از مبادی مختلف تامین می‌شود. این رویکرد سیاستگذاری دو ریسک را به اقتصاد ایران تحمیل می‌کند. از یک‌سو به‌دلیل فقدان قراردادهای بلندمدت، در مقاطعی ممکن است برای کالاهای ایرانی بازار مناسبی وجود نداشته باشد. و از سوی دیگر نبود رابطه استراتژیک تجاری موجب می‌شود کشور لزوما نتواند به نیازهای وارداتی در زمان مقرر و با قیمت مناسب پاسخ دهد.

راه‌حل برون‌رفت از وضعیت فعلی البته مشخص است. ایران باید به یک بازیگر نرمال در حوزه تجارت‌جهانی تبدیل شود. این امر مستلزم کاهش ریسک‌های سیاسی و امنیتی است که سنگینی سایه آن بیش از یک دهه‌است که بر سر اقتصاد کشور سنگینی می‌کند، تنها در این‌صورت است که ایران می‌تواند با ادغام در اقتصاد جهانی، قراردادهای بلندمدت تجاری را در دستور کار قرار دهد، کالاها را به قیمت بهینه به‌فروش برساند و تجارت را به ساحل ثبات و آرامش بازگرداند.