
بازار داغ این روزهای نانوایی های آزادپز؛ چه کسی نظارت می کند؟
کلمه آزادپز از اواخر سال 1393برای 20درصد نانواییهای هر استان استفاده شد که قرار بود آرد یارانهای دریافت نکنند. هنوز هم مهمترین موضوع آزادپزها قیمت آرد است.
به گزارش اقتصاد ایران، کلمه نانوایی های آزادپز از اواخر سال ۱۳۹۳برای ۲۰ درصد از نانواهای هر استان استفاده شد که قرار بود آرد یارانهای دریافت نکنند. هنوز هم مهمترین موضوع آزادپزها قیمت آرد است. نان بربری داغ و تازه از تنور درآمده را روی پیشخوان میگذارند و ۷۳۵۰ تومان کارت میکشند. چند خیابان بالا یا پایین میروید و میبینید همین نان لوزیشکل – که ۲طرفش باریک و میانهاش پهن است – در یک محله دیگر ۱۰هزار تومان قیمت دارد.
بعد از ساعت ۸ صبح، فروش صبحگاهی نان تمامشده و شاطر استراحت میکند، اما کارگران نانوایی بهکار خود ادامه میدهند و خمیر را برای تنور بعدی آماده میکنند. درست در همین ساعتها که نان تازه نوبر سفره صبحانه است در جایی از همین شهر یک نان بربری خوشقواره با مشتی کنجد رویش ۲۰ هزار تومان خرج برمیدارد.
قیمت کاملا آزاد
بالای شهر آزادپز بیشتر است
در کلانشهرها نانواییهای بالای شهر با پایین و حاشیه شهر تفاوت دارند. اصغر پابرجا، عضو و رئیس سابق اتحادیه نانوایان تهران به همشهری میگوید: «بهدلیل شرایط اقتصادی در شمال تهران و قدرت خرید بیشتر، تعداد نانواییهای آزادپز در مناطق مرفه بیشتر است.» بالاشهریها نان را گرانتر میدهند؛ زیرا مشتریانشان آنقدر متمول هستند که نگران قیمت نان نباشند.
برخی هم قسمت زیادی از فروش خود را از مسیر نرمافزارهای خرید آنلاین و ارسال با پیک انجام میدهند. در پایین شهر موضوع متفاوت است و هنوز خرید حضوری معیار اصلی خرید نان است. در حاشیه شهر، صفهای جلوی نانواییهای دولتی نشان میدهد که نان قوت غالب مردم است.
تا مدتی قبل دائما از افغانیهایی میگفتند که تعداد زیادی نان میخرند. اسکندر مومنی، وزیر کشور مرداد امسال گفت که بعد از خروج اتباع غیرمجاز، تراکنش نان ۶درصد کم شده است. وقتی حدود ۴۵۰هزار تبعه غیرمجاز از تهران بازگردانده شدند ۵۵۰۰تن از ۱۰۰هزار تن مصرف ماهانه آرد در پایتخت کم شد. از طرف دیگر بعضی از نانواییها کارگران افغانی داشتند که اکنون به کشور خود برگشتهاند و به جای آنها باید کارگران ایرانی بهکار گرفته شود که خود بر هزینههای تولید تأثیر میگذارد.
قصه عجیب روشن نگهداشتن تنور در جنگ
سامانه یکپارچه مدیریت آرد کشور از طریق بانک سپه کار میکند و به همین دلیل در جنگ ۱۲روزه این سامانه قطع شد. نانواییها در این سامانه حساب کاربری داشتند و سهمیه هر واحد و نوع آردی که میتوانست بخرد مشخص شده بود. صاحب نانوایی بعد از ثبت سفارش، پول را واریز میکرد و درخواست او به کارخانههای تولید آرد و شرکتهای حملونقل فرستاده میشد تا چند روز بعد کیسههای آرد به مغازه منتقل شود.
در جریان حمله رژیم صهیونیستی بانک سپه دچار اختلال شد و سامانه مدیریت آرد از کار افتاد. اگر نانواییها تعطیل میشدند، بحران بزرگی بهوجود میآمد، اما در این مدت کارخانههای تولید آرد به توزیع محصول خود ادامه دادند تا پخت نان ادامه پیدا کند. همین کار هم باعث شد مردم اطمینان پیدا کنند که جنگ باعث کمبود غذا نمیشود.
آرد کامل اما وقتگیر
منبع: اقتصادنیوز



