۷ آبان روز بزرگداشت کوروش بزرگ؛ احترامی به بلندای ۲۵۰۰ سال!

به‌هرحال و با وجود روایت‌های مختلفی که در مورد کوروش بزرگ وجود دارد، نمی‌توان انکار کرد که او غلاوه‌بر اینکه نابغه‌ای نظامی بود، فردی عادل نیز بوده است. فردی که پس‌از قریب‌‌به ۲۵۰۰ سال، همچنان مورد احترام ملل و اقوام و ادیان مختلف است.

به گزارش اقتصاد ایران، کوروش بزرگ، اگر مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پادشاه همه دوران‌ها نباشد، یکی از بزرگترین‌هاست. تفاوت مهم کوروش با سایر پادشاهان باستانی و پساباستانی جهان، در نبوغ و عدالت اوست.

کوروش بزرگ در بین سال‌های ۶۰۰ تا ۵۲۹ پیش‌از میلاد زندگی می‌کرد. او به‌عنوان بنیانگذار اولین پادشاهی جهان شناخته می‌شود که در بین سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش‌از میلاد، بر مناطق گسترده‌ای از زمین حکومت می‌کرد.

داستان فتح بابل و عدل پادشاه عادل ایران‌زمین

«و خداوند کوروش را برگزید و به او توانایی‌هایی بخشید تا پادشاه شود و سرزمین‌ها را فتح کند و پادشاهان مقتدر را شکست دهد.» (آیات اول تا سوم از فصل چهل و پنجم کتاب اشعیا)

از شخصیت کوروش‌کبیر، در باور عوام و خواص تعابیر متفاوتی وجود داشته و دارد. نام کوروش برای گعده‌ها و قبایل و ملیت‌ها و معتقدین به ادیان مختلف، بیانگر تعابیر ویژه‌ای است؛ از مسلمانان گرفته که کوروش را با ذوالقرنین در قرآن یکی می‌دانند تا یهودیان که معتقدند کوروش با عنایت یهوه بر بابل پیروز شد تا منجی قوم یهود باشد.

باوجوداین، آنچه تا به امروز در مورد کوروش بر بسیاری از مردم جهان مشخص شده، این است که کوروش بزرگ، بنیان‌گذار نخستین پادشاهی جهان، نابغه‌ای نظامی و فردی عادل بوده است.

کوروش حاصل ازدواج کمبوجیه، شاهزاده پارس و ماندانا، دختر اژی‌دهاک یا آستیاگ (پادشاه ماد)، بود. در مورد چگونگی زندگی کوروش در دوران کودکی‌اش روایت‌های متفاوتی دیده می‌شود که یکی از معروف‌ترین این روایت‌ها متعلق به هرودوت، تاریخ‌نگار یونانی، است. بنابر روایت هرودوت، پس‌از تولد کوروش، آژی‌دهاک، پدر بزرگ او و پادشاه ماد، خواب می‌بیند که از شکم دخترش آبی روان شده و تمام جهان را درمی‌نوردد. آژی‌دهاک پس‌از چاره‌جویی از معبران، تصمیم می‌گیرد تا کوروش را به قتل برساند. در ادامه او را به چوپانی سپرده و از او می‌خواهد تا کوروش را بکشد. اما چوپان از دستور آژی‌دهاک سرپیچی کرده و کوروش را نزد خود بزرگ می‌کند و…

به‌هرحال و صرف‌نظر از روایت‌ها گوناگون که بیشتر به افسانه‌های معمول آن روزگار شبیه هستند، کوروش‌کبیر در سال ۵۵۹ پیش‌از میلاد، به‌جای پدرش کمبوجیه، بر تخت پادشاهی پارس می‌نشیند. او در ادامه و در سال ۵۵۰ پیش‌از میلاد، با پیروزی بر اژی‌دهاک –که در اواخر عمرش به پادشاهی بیدادگر بدل شده بود- اولین پادشاهی تاریخ بشر را به وجود می‌آورد. کوروش‌کبیر در سال‌های بعد، بخش بزرگی از جهان را فتح کرده و درعین ‌پیروزی بر دشمنانش، با آن‌ها و با مردم سایر نقاط فتح‌شده در کمال عدل و انصاف برخورد می‌کند.

پس‌از اینکه کوروش‌کبیر بابل را فتح کرد، بنابر عدلی که از ابتدای حکومتش پیشه کرده بود، بردگان را –که عموم آن‌ها از قوم یهود بودند- آزاد کرد و به مردم بابل نیز مانند مردمان دیگر سرزمین‌های تحت حاکمیتش، آزادی عقیده و تفکر داد. پس‌از فتح بابل، به دستور کوروش بزرگ منشوری به زبان بابلی نگاشته شد که بعدها به‌عنوان اولین منشور حقوق‌بشر از آن یاد شد. این منشور در سال ۱۸۹۷ کشف شد و مورد توجه قرار گرفت.

به‌هرحال و با وجود روایت‌های مختلفی که در مورد کوروش بزرگ وجود دارد، نمی‌توان انکار کرد که او علاوه‌بر اینکه نابغه‌ای نظامی بود، فردی عادل نیز بوده است. فردی که پس‌از قریب‌به ۲۵۰۰ سال، همچنان مورد احترام ملل و اقوام و ادیان مختلف است.

منبع: فرارو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا